مقدارِ بهینه
هر چیز را "بِهینه ای" است؛ ممکن است بهینه اش عَدَمش باشد و میتواند بهینه ای هم همیشگی باشد.
برای نمونه "دارو" را در نظر بگیر، بهینه اش دارای مشخصه ی زمانی و حجمی است. (مثلا: هر 8 ساعت، 1 قرص)
دوست داشتن، زیبایی، صبر، حوصله، عصبانیت، همبستری کردن، مطالعه، ورزش، خوردن،...
مقدارِ بهینه، منوط به شرایط است و مثلا ممکن است همان غذایی که تا آخرِ تابستان لازم بود بخوری، از پاییز تا بهار برایت بد باشد.
...